воскресенье, 8 января 2012 г.

***

Այո, երբ ծիծաղելի է ,պետք է ծիծաղել,
Ես ինքս էլ գիտեմ եվ ծիծաղել եմ,
Եղա եվ հարուստ ու անտուն աղքատ,
Բայց չմուրացի ,թեպետ քաղցած էի,

Գուցե պատվիցս ցածր էր,ճոռտի պես բանել,
Կամ էլ արյունս էր ՝ինձ հոռացրել ,
Որ լիովին ունայնացրեց ու կուրացրեց,
Հանցապարտիս ,նա այլայլեց ու պատժեց ,

Այո ծիծաղելի է եվ կործանարար ,
Երբ վայրենացած մարդ ես թալանում,
Հետո մխկտում ու ներում խնդրում ,
ԵՎ ծիծաղն դառնում է ողբ ու աղերսանք,

Ծիծաղեք մարդիք,մի ծունկս գետնին է ,
Բայց մյուսն է դեռ կանգուն մաքառում ,
ՈԻ վաղուց կամքովս իմ մեծաստվար ,
Հաղթելու եմ,ի ներյալ ԱՍՏՎԱԾ


A.AVAKIAN MAKINZ

Комментариев нет:

Отправить комментарий