Այո, երբ ծիծաղելի է ,պետք է ծիծաղել,
Ես ինքս էլ գիտեմ եվ ծիծաղել եմ,
Եղա եվ հարուստ ու անտուն աղքատ,
Բայց չմուրացի ,թեպետ քաղցած էի,
Գուցե պատվիցս ցածր էր,ճոռտի պես բանել,
Կամ էլ արյունս էր ՝ինձ հոռացրել ,
Որ լիովին ունայնացրեց ու կուրացրեց,
Հանցապարտիս ,նա այլայլեց ու պատժեց ,
Այո ծիծաղելի է եվ կործանարար ,
Երբ վայրենացած մարդ ես թալանում,
Հետո մխկտում ու ներում խնդրում ,
ԵՎ ծիծաղն դառնում է ողբ ու աղերսանք,
Ծիծաղեք մարդիք,մի ծունկս գետնին է ,
Բայց մյուսն է դեռ կանգուն մաքառում ,
ՈԻ վաղուց կամքովս իմ մեծաստվար ,
Հաղթելու եմ,ի ներյալ ԱՍՏՎԱԾ
A.AVAKIAN MAKINZ
Комментариев нет:
Отправить комментарий